Rozwój zdolności językowych 2-latka

W tym wieku maluchy uczą się języka w błyskawicznym tempie. Twoje dziecko powinno być już w stanie zestawić ze sobą dwa słowa (lub więcej) we frazy i zdania. Może pominąć kilka łączników i skupić się na rzeczownikach i czasownikach, ale jeśli wypełnisz luki, zacznie uczyć się także spójników.

Oto kilka kolejnych przełomowych momentów w nauce języka, których możesz wypatrywać:

• Jakiego słowa używa Twoje dziecko, odnosząc się do siebie? Najpierw będzie to własne imię, ale później przestawi się na „ja”. Wkrótce powinno też zacząć korzystać z innych zaimków. Spodziewaj się po drodze paru pomyłek.

• Twoje dziecko powinno być w stanie identyfikować i być może nawet nazwać poszczególne części ciała. Sprawdź, z iloma sobie poradzi.

• Powinno zacząć nadążać za prostymi historiami w książkach z obrazkami. Sprawdź, czy potrafi nazwać obrazek na każdej stronie.

• Twoje dziecko zaczyna rozumieć, co oznaczają przyimki. Poproś je, żeby zagrało w grę, kładąc swojego misia „pod krzesłem”, „na krześle” i „obok krzesła”. Gdy ukończy trzy lata, nawet seria pięciu, czy sześciu wskazań położenia go nie zmyli.

• Słuchaj „pomyłek” swojego dziecka. Dzieci uczą się języka, stosując reguły, które samodzielnie wydedukują. Mimo że wytyczne malucha mogą prowadzić do nieprawidłowych fraz, powiedzą Ci, w jaki sposób się uczy.

Na przykład:

• Niektóre dzieci mają tendencję do przesadnego uogólniania: Wszystkie psy noszą imię „Pimpek”. Wszystkie starsze panie to „baba”.

• Inne są przesadnie konkretne: Tylko Pimpek to „pies”; inne czteronożne stworzenia muszą mieć inne nazwy.

• Wiele dzieci nie odmienia słów: „Jedna stopa, dwa stopa”; „ja idzie, on idzie”; „Moje auto psuło”.

• Wiele tworzy też nowe słowa (zwane neologizmami): Fontanna to „hucząca woda”; ktoś, kto rysuje kredkami, staje się „kredkarzem”; śrubokręt (trudne do wymówienia słowo) zmienia nazwę na „siubak”, a „spaghetti” (bardzo trudne słowo), może zostać skrócone do „geti”.

Nie przejmuj się tymi pomyłkami. Twoje dziecko samo wyszlifuje swój język, jeśli otoczone jest dobrymi wzorcami.

Dziecko rozumie znacznie więcej, niż jest w stanie wyrazić. W tym wieku powinno być w stanie pojmować dwustopniowe polecenia (na przykład: „Idź po sweter i podejdź do drzwi”).

Podnieś ręce do góry

Gestykuluj zamaszyście, kiedy wydajesz polecenia, a może nawet będzie w stanie wykonać serię trzech poleceń. Gesty i pomoce wizualne wszelkich typów pomagają dziecku składać ze sobą fragmenty języka, więc zaprzęgnij do pracy oczy i ręce (a nawet tańczące stopy) do żywiołowej dyskusji ze swoim maluchem.