Radzenie sobie z nieśmiałością dzieci

Czym jest powodowana nieśmiałość? Jak możemy pomóc małemu dziecku w przezwyciężeniu tych uczuć?

Przyczyny nieśmiałości

Badacze zidentyfikowali dwie przyczyny nieśmiałości.

1. Biologiczna

Mniej więcej jedno z pięciorga dzieci zdaje się dorastać z biologicznymi predyspozycjami do nieśmiałości. Od kiedy zaczną chodzić – a czasami nawet wcześniej – te dzieci nie czują się swobodnie w otoczeniu nowych ludzi i środowisk. Nieśmiałe dzieci często są wybredne i unikają próbowania nowych potraw oraz niechętnie podejmują się nowych wyzwań. Połowa z małych dzieci, które mieszczą się w tym schemacie, nie pozbywa się swojej nieśmiałości do wieku sześciu lat; jedna czwarta z nich jest wciąż nieśmiała po osiągnięciu wieku młodzieńczego i mogą pozostać nieśmiali przez całe swoje życie.

2. Sytuacyjna

Dla tych dzieci nieśmiałość jest tymczasową reakcją na stres. Choroba rodzica, przeprowadzka do nowego domu lub zmiana opiekuna może wywołać nieśmiałość u małego dziecka lub przedszkolaka – a nawet u starszego dziecka. Nieśmiałość zwykle zanika, kiedy jej powód zostaje rozwiązany lub dziecko odzyskuje nieco pewności siebie.

Pomoc nieśmiałemu dziecku

Nieśmiałe dzieci mogą skorzystać z wielu różnych metod, które poprawiają ich pewność siebie i umiejętności interpersonalne. Oto kilka sugestii:

Zapewniaj mu wsparcie Pamiętaj, że przy opiekowaniu się nieśmiałym dzieckiem, powinnaś łagodnie wspierać je i zachęcać, zamiast pchać je na siłę do przodu. Nieśmiałe dzieci zostają łatwo przytłoczone emocjami.
Nie jest“po prostu nieśmiałe” Próbuj nie mówić rzeczy w stylu „Sylwia jest po prostu nieśmiała”, kiedy zachowuje się w ten sposób – szczególnie nie wtedy, kiedy Sylwia jest obok i może stwierdzić, że jej zachowanie jest po prostu jej cechą, a nie stanem tymczasowym. Małe dzieci i przedszkolaki mogą zinterpretować tę etykietę jako uzasadnioną wymówkę na wydostanie się z niekomfortowej sytuacji towarzyskiej. Zamiast tego powiedz np. „Sylwia trochę boi się nowych ludzi, ale pracuje nad tym”.
Nie drocz się Nie drocz się z dzieckiem na temat jego nieśmiałości. To tylko je zawstydzi i pogorszy problem.
Praktykuj Odgrywajcie stresujące sytuacje towarzyskie w domu. Dla niektórych przedszkolaków połączenie nowych ludzi, nowego otoczenia i nowych czynności jest przytłaczające. Jeśli na przykład Twoje dziecko źle czuje się, śpiewając z innymi dziećmi w przedszkolu, pomóż mu przećwiczyć to w domu. Dzięki temu treningowi śpiewanie w szkole będzie mniej straszne i bardziej przyjemne.
Drobne kroki Staraj się nie przytłoczyć Twojego dziecka, dostarczając mu zbyt wiele towarzystwa lub bodźców. Nieśmiałe dzieci często czują się swobodniej, bawiąc się z jednym znajomym na raz, a nie z grupą kolegów. Nie zmuszaj go do brania udziału w aktywnościach w dużych grupach.
Wzięcie sprawy w swoje ręce Co jakiś czas zachęcaj nieśmiałe dziecko do zabawy z dzieckiem młodszym o rok lub dwa. To stawia nieśmiałe dziecko w pozycji dowodzenia, czego rzadko ma okazję doświadczyć z rówieśnikami. Daje mu też więcej pewności siebie, kiedy bawi się z dziećmi w swoim wieku.

Nieśmiałością zwykle nie trzeba się bardzo przejmować, ale walka z nią na tym etapie pomoże Twojemu dziecku w rozwijaniu umiejętności interpersonalnych, kiedy osiąga wiek szkolny.