Uspokajanie dziecka dotykiem i masażem

Tak jak każdy z nas, Twoje dziecko uwielbia dotyk, a badania pokazały, że uspokajanie dziecka dotykiem może mieć korzystny wpływ na więź rodzica z dzieckiem.

Korzyści z ludzkiego dotyku

Twoje dziecko przeniosło się z ciepłego, zamkniętego środowiska do zimnego i otwartego.

Bliski dotyk pozwala zapewnić dziecku podobne odczucia: ciepła i bezpieczeństwa

• Dzięki temu Twoje dziecko czuje, że ktoś się nim opiekuje, dba o nie i chroni.

• Uspokajanie dziecka dotykiem może zastąpić ssanie kciuka.

• Może pomóc w rozwoju Twojego dziecka

• Pomaga w tworzeniu więzi

Oto sześć kroków, które umożliwiają wykonanie dziecku uspokajającego, relaksującego masażu:

1. Upewnij się, że w pomieszczeniu jest ciepło.

2. Wybierz bezpieczne miejsce, z którego dziecko nie może spaść; wiele osób po prostu kładzie miękki koc na podłodze.

3. Rozbierz dziecko (do koszulki i pieluchy).

4. Nie jest konieczne używanie olejku, ale jeśli chcesz, nalej małą ilość łagodnego, nieperfumowanego olejku (może to być nawet olej roślinny) na dłoń i pocieraj dłonie, aby rozgrzać olejek przed nałożeniem go na skórę dziecka. Pamiętaj, że jeśli dziecko będzie natłuszczone, może stać się bardzo śliskie i trudno będzie je utrzymać!

5. Uspokajanie dziecka rozpocznij od masowania jego stóp i nóg, łagodnie i pewnymi ruchami rąk kieruj się w górę, w stronę klatki piersiowej i ramion.

6. Kiedy dotrzesz do górnej części ciała dziecka, przykryj jego nogi i stopy kocykiem i zdejmij mu koszulkę.

Masuj dziecko tylko do czasu, kiedy zdaje się czerpać z tego przyjemność — i baw się dobrze!

Im więcej bliskiego kontaktu masz ze swoim dzieckiem, tym lepszą stworzycie ze sobą więź. Uspokajanie dziecka dotykiem sprawia, że czuje ono, że ktoś się nim opiekuje, dba o nie i je chroni. Plus... masowanie Twojego dziecka jest też bardzo przyjemne dla Ciebie!

Uspokajanie: ssanie kciuka i inne sposoby

Ssanie jest zdrowym zachowaniem u noworodków, prowadzącym do samouspokojenia. Trzytygodniowe dziecko może uciekać się do ssania własnych palców – lub Twoich – jako metody wyciszenia się, gdy będzie zaniepokojone lub będzie usiłowało opanować emocje. Możesz ułatwić dziecku opanowanie tej umiejętności, pozostawiając mu odkryte dłonie (bez rękawiczek lub okrycia), otulając je z rączkami w pobliżu twarzy oraz wkładając zwinięty ręcznik lub kocyk za ramiona, aby pomóc podnieść je do przodu, gdy dziecko będzie w foteliku.

Nosidełka i huśtawki na ratunek!

Jedno, co dzieci w tym wieku na całym świecie mają wspólnego to skłonność do wybuchów płaczu popołudniami lub wieczorami. Płacz ten nie oznacza, że Twemu dziecku czegoś brakuje albo że robisz coś nie tak; wynika on z dojrzewania układu nerwowego dziecka. Oczywiście, świadomość tego może nie pomóc, gdy słuchasz lamentowania swojego maleństwa. Staraj się zachować spokój. Kołysz, otul i zaśpiewaj maluchowi. Noś maleństwo w nosidełku w ciągu dnia – może to potem skrócić okres płaczu – i spróbuj posadzić je na huśtawce; kołysanie często potrafi pomóc wyciszyć się zestresowanemu dziecku, jednak jeżeli zaśnie, należy położyć je z powrotem na plecy.

Ważne:

W tym wieku dzieci są wymagające, więc może to być wyjątkowo trudny okres dla Ciebie. Niedobór snu i ogromne zmiany w starych przyzwyczajeniach mogą być dotkliwie odczuwane przez rodziców. Nie poddawaj się! Wyobraź sobie ten czas jako lekkie przedłużenie Twojej ciąży. Odpoczywaj, kiedy dziecko śpi i koniecznie odżywiaj się regularnie.