U lekarza: Bilans zdrowia rocznego dziecka

Nadszedł czas na bilans zdrowia po ukończeniu roku! Twoje dziecko może wiercić się i martwić badaniem bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, ale spokojnie – należało się tego spodziewać. W gabinecie lekarskim na pewno znajduje się mnóstwo interesujących zabawek dla dzieci, jednak nic dziwnego, że maluch nie chce zejść Ci z rąk, gdy zbliża się lekarz.

Szczepienia

Twoje dziecko dostanie ładną serię zastrzyków przy na tej wizycie. Uprzedzenie tak małego brzdąca, że zostanie ukłuty nie ma sensu, ponieważ ma ograniczone wyczucie czasu i tego nie zrozumie. Wyczuje za to wszelki niepokój w Twoim głosie lub zachowaniu. Przytul dziecko i odwróć jego uwagę piosenką lub zabawą. Jeżeli zachowasz spokój i zapewnisz mu wsparcie, dziecko nie będzie w aż tak złym humorze.

Podczas tej wizyty lekarz prawdopodobnie:

• Zważy i zmierzy dziecko. Tempo wzrostu malucha zacznie teraz zwalniać.

• Zaaplikuje Poda dziecku kolejną serię szczepień (prawdopodobnie DTaP, Hib, polio, MMR i ospa wietrzna).

• Odpowie na wszelkie Twoje pytania odnośnie do witamin, suplementów i diety malucha dziecka.

• Rozwieje obawy związane z tempem wzrostu dziecka lub jego przybierania na wadze.

• Do ukończenia pierwszego roku życia dziecko prawdopodobnie potroi swoją masę urodzeniową. W drugim roku życia maluch będzie rósł wolniej, lecz niezmiennie.

• Jeśli dziecko jest zbyt pucułowate, być może pije za dużo mleka. Lekarz poinformuje Cię, czy waga Twojego dziecka jest nieproporcjonalna do wzrostu i czy należy zmienić coś w sposobie odżywiania. Dzieci nie potrzebują „diet”, lecz po prostu zdrowszego menu.

• Omów kwestię soków, ponieważ wiele problemów żywieniowych wynika z tego, że maleństwo „uzależniło się” od picia soków.

Co Twój lekarz będzie chciał wiedzieć

Każde dziecko jest inne i osiąga przełomowe momenty w różnym czasie. Pomimo wszystko, warto porozmawiać z lekarzem o indywidualnym rozwoju malucha.

• Czy od ostatniej wizyty Twoje dziecko było badane przez innego lekarza? Jeżeli tak, to dlaczego? Jakie były wnioski z tamtej wizyty i czy przepisano leki lub terapie?

• Czy dziecku wyrosły już jakieś zęby? Jeżeli tak, to ile?

• Czy maluch jest w stanie podciągnąć się do pozycji stojącej i odejść z miejsca, w którym opiera się na czymś? Czy w jakikolwiek sposób potrafi przemieścić się z miejsca na miejsce?

• Czy chodzi samodzielnie, czy też za rączkę?

• Czy potrafi wypowiedzieć więcej słów niż „mama” i „tata”? Jeżeli tak, to jakie?

• Czy posługuje się wymyślonymi słowami i przysłuchuje rozmowom? Czy potrafi naśladować coś?

• Czy odwraca się na dźwięk swojego imienia oraz nazw znajomych przedmiotów?

• Czy wskazuje palcem przedmioty, które chce dostać lub te, na które chce zwrócić Twoją uwagę?

• Czy bawi się np. w chowanego lub „Jaki duży jest…?”, bądź gestykuluje przy ulubionych piosenkach?

• Czy bawi się przedmiotami, używając obu dłoni?

• Czy je samo rękami lub pije z kubka?

• Usiłuje naśladować znane mu czynności, takie jak zamiatanie podłogi lub mycie twarzy?

• Czy potrafi szukać ukrytych przedmiotów?

Omów to

• Test na obecność ołowiu Może to być obowiązkowe lub opcjonalne badanie krwi. Omów możliwości narażenia na ołów. Wielu lekarzy dysponuje listą kontrolną, według której oceniają ryzyko zatrucia się przez dziecko ołowiem. Jeżeli dziecko mieszka w domu wybudowanym przed 1972 r., prawdopodobnie trzeba wykonać to badanie.

• Badania uzupełniające Jeśli Twoje dziecko ze względu na jakieś konkretne obawy miało badanie słuchu lub wzroku, przypomnij o tym swojemu lekarzowi. Może to być dobry moment na wykonanie dodatkowych badań.

• Choroby zakaźne Jeśli ktoś z domowników lub osób będących w częstym kontakcie z dzieckiem cierpi na poważną chorobę zakaźną, taką jak gruźlica, wirusowe zapalenie wątroby lub zapalenie opon mózgowych, może być konieczne przeprowadzenie badań u Twojego dziecka.

• Przebyte choroby, przyjmowane leki lub nagłe wypadki Jeśli Twoje dziecko bierze jakieś leki lub od ostatniej wizyty z jakiejkolwiek przyczyny odwiedziło pogotowie, powiedz o tym swojemu lekarzowi. Weź ze sobą dokumenty lub lekarstwa.

• Dyscyplina Twój lekarz może pomóc Ci w kwestii utrzymania dyscypliny, z czym rodzice często mają problemy w tym wieku. Warto teraz posłuchać porady, ponieważ zachowanie Twojego dziecka może stać się jeszcze bardziej prowokujące. W miarę możliwości włącz każdego z domowników do dyskusji z lekarzem.

• Sprawy rodzinne Jeżeli w rodzinie zaszły duże zmiany, np. zmiana lub utrata pracy, śmierć, rozwód albo cokolwiek co może być powodem stresu w rodzinie, powiadom lekarza. Będzie to wywierać wpływ na Twoje dziecko, a powinnaś nauczyć się radzić sobie z tym.

• Ubezpieczenie zdrowotne Jeżeli Twoje dziecko nie jest już objęte ubezpieczeniem zdrowotnym, wspomnij o tym. Istnieją programy umożliwiające zyskanie takiej ochrony.

Nie wahaj się mówić!

Być może jakieś sprawy wywołują szczególne zaniepokojenie u Ciebie lub u lekarza. Daj znać lekarzowi, jeśli Twoje dziecko:

• Nie jest w stanie lub nie chce unieść na nogach swojego ciężaru.

• Zezuje jednym lub obojgiem oczu, nawet jeśli tylko od czasu do czasu.

• Nie korzysta z dłoni w prawidłowy sposób.

• Nie wypowiada rzeczywistych słów, nie zna swojego imienia oraz/lub nie gaworzy.

• Nie raczkuje ani nie porusza się do przodu w żaden sposób.

• Nie wydaje się zaciekawione, radosne lub szczęśliwe przez większość czasu lub nie szuka kontaktu towarzyskiego ze znajomymi osobami.

• Nie wykazuje lęku przed obcymi ani niepokoju przy rozłące. (Lęk i niepokój to normalne reakcje w takich sytuacjach w tym wieku).

• Nie wskazuje palcem na różne przedmioty.

• Zdaje się mieć problemy z widzeniem lub słuchem.

• Utraciło umiejętność posiadaną wcześniej.

• Nie je samodzielnie.

• Dławi się lub zakrztusza często, ślini lub ma trudności z połykaniem płynów.

Chociaż każde dziecko jest inne i osiąga przełomowe momenty rozwoju we własnym czasie, warto wspomnieć lekarzowi o wszelkich problemach i wątpliwościach związanych z rozwojem maleństwa.