U lekarza: Bilans zdrowia dwuletniego dziecka

Ta wizyta będzie prawdopodobnie przebiegać sprawniej niż ta, gdy dziecko miało 18 miesięcy, gdyż dwulatek będzie bardziej zainteresowany całą wyprawą.

W trakcie tej wizyty lekarz prawdopodobnie:

  • Zważy i zmierzy dziecko. Kliknij tutaj, aby zobaczyć naszą tabelę wzrostu.

  • Przekaże swoje obserwacje na temat rozwoju fizycznego i emocjonalnego Twojego dziecka.

  • Odpowie na wszelkie pytania na temat najbliższego roku.

  • Omówi naukę korzystania z ubikacji, uczęszczania do przedszkola i ogólną opiekę nad dzieckiem.

Co będzie chciał wiedzieć lekarz

  • Czy od ostatniej wizyty Twoje dziecko było badane przez innego lekarza? Jeśli tak, to z jakiej przyczyny? Jaki był wynik tej wizyty i czy zostały przepisane jakieś leki lub leczenie?

  • Jaki jest zasób słownictwa Twojego dziecka? Czy potrafi używać fraz złożonych z dwóch wyrazów?

  • Czy Cię naśladuje? Bawi się autkami czy lalkami?

  • Czy potrafi kopać piłkę? Czy potrafi wchodzić i schodzić po schodach, korzystając z obu nóg lub jednej stopy na raz?

  • Jest nieśmiałe przy nieznajomych, przynajmniej z początku?

  • Czy potrafi zrozumieć historyjkę i nazywać obrazki w książce?

  • Czy rozumie dwustopniowe polecenia?

  • Czy w rodzinie występuje historia ataków serca przed 50. rokiem życia? Jeśli tak, może zostać zrobione u dziecka badanie równowagi tłuszczowej, które należy wykonać w tym czasie.

  • Czy jest wyjątkowo płochliwe i czy przebywanie w pobliżu innych dzieci jest dla niego trudne?

Omów temat.

  • Mimo że, większość dwulatków nie potrafi korzystać z ubikacji (nie wierz w to, co mówi Twoja mama lub teściowa), być może zaczęłaś już proces nauki malucha. Pamiętaj, że z nauką korzystania z ubikacji nie należy się spieszyć. Robienie rzeczy na siłę z reguły wywołuje u wszystkich frustrację i nie pomaga w szybszym odstawieniu pieluch.

  • Opieka dentystyczna jest w tym wieku sporym zmartwieniem. Zapytaj o polecenie kogoś, kto dobrze radzi sobie z dziećmi. Zapytaj o fluor.

  • Jeśli masz problem z ograniczeniem telewizji lub zdarza Ci się używać jej w roli niańki, poproś o pomoc. Nawyki kształtują się teraz.

  • Jeśli Twoje dziecko jest wyjątkowo płochliwe i/lub przebywanie w pobliżu innych dzieci jest dla niego trudne to poproś o radę lekarza.

  • Duże zmiany mogą Cię zestresować i wpłynąć na Twojego malucha. Jeśli przeprowadzasz się, jesteś w ciąży, wracasz do pracy lub jesteś ciężko chora, Twoje dziecko może przez to cierpieć. Lekarz może też zasugerować jakieś źródła pomocy dla Twojej rodziny.

  • Istnieje wiele programów, które mogą pomóc Ci w radzeniu sobie z wyzwaniami, wywoływanymi przez dorastające dziecko. Twój lekarz może pomóc Ci w znalezieniu jakiegoś z nich.

Nie bój się odezwać!

Twój ruchliwy maluch prawdopodobnie posiniaczy sobie kolana i nabije guza. Jeśli zmartwisz się kontuzjami swojego dziecka, daj natychmiast znać lekarzowi. Będzie mógł on ocenić te guzy i siniaki, i powiedzieć Ci, czy są jakieś powody do obaw.

Daj też znać lekarzowi, jeśli Twoje dziecko:

  • Nie formuje zdań lub fraz z dwóch słów.

  • Nie wskazuje na obrazki w książkach i nie nazywa przynajmniej części z przedstawionych na rysunkach przedmiotów.

  • Nie biega lub bardzo niepewnie czuje się w pozycji stojącej.

  • Nie rozumie dwustopniowych poleceń, jak „Weź swoje buty i przynieś do mnie”.

  • Nie rzuca ani nie kopie piłki.

  • Nie potrafi ustawić na sobie więcej niż dwóch klocków.

  • Nie wie, jak używać kredek. Większość dzieci potrafi narysować w tym wieku koślawy okrąg.

  • Wciąż ma problemy z przełykaniem jedzenia.

  • W połowie przypadków nie potrafi porozumieć się z obcymi.

  • Jest bardzo płochliwe – ogólnie lub w niektórych sytuacjach lub przy niektórych osobach.

  • Robi cokolwiek, co uważasz za dziwne i nietypowe.

Pamiętaj, że każde dziecko rozwija się i uczy w swoim własnym tempie, więc staraj się nie martwić. Omów wszelkie pytania ze swoim lekarzem, aby upewnić się, że wszystko idzie zgodnie z planem.

Zgoda na pliki cookie