Dyscyplinowanie maluchów: Metody

Mimo że niektóre badania sugerują, że czas odosobnienia jest jedną z najbardziej efektywnych metod dyscyplinowania, nie powinno to być jedyne narzędzie w zestawie narzędzi rodzicielskich. Kiedy dzieci dorastają, może stać się mniej skuteczne. Na szczęście wobec starszych dzieci wyjątkowo dobrze działać mogą inne techniki.

Oto kilka przykładów:

  • Przyłap dziecko na dobrym zachowaniu 

  • Umocnij takie zachowanie 

  • Nie oczekuj perfekcji 

  • Przedstaw alternatywę 

  • Ustanów konkretne, ograniczone cele 

  • Pamiętaj, że dyscyplina nie jest tym samym, co kara 

Przyłap dziecko na dobrym zachowaniu

Szczerze powiedziawszy, jest to prawdopodobnie najprostsza i najbardziej skuteczna z rzeczy, którą możesz zrobić, aby poprawić zachowanie swojego dziecka. Mimo to wielu rodziców zużywa czas i energię, skupiając się na złych zachowaniach, zamiast na dobrych.

Dzieci uwielbiają dodatkową uwagę. Komplementy, krótkie uściski lub pogłaskanie po główce może zdziałać cuda. Chwal swoje dziecko, kiedy używa widelca przy stole; a nie złość się tylko, kiedy ubrudzi całą koszulkę spaghetti.

Okazuj entuzjazm, ale nie przesadzaj – nawet małe dzieci potrafią stwierdzić, kiedy nie jesteś szczera. Ten rodzaj umacniania pozytywnych zachowań jest wyjątkowo pomocny, kiedy dziecko czuje się zestresowane, gdyż umacnianie łagodzi napięcie, zamiast je zwiększać. Gesty niewerbalne są tak samo dobre, jak słowa. Jeśli Twoja córka samotnie bawi się po cichu, podejdź do niej i łagodnie pogłaszcz ją po głowie – jeśli jest to coś, co lubi. Na początku może przerwać, kiedy będziesz to robić. Ale po kilku dniach będzie kontynuować cichą zabawę, ciesząc się dodatkowym zainteresowaniem.

Jeśli nagrodzisz dobre zachowanie dziecka („Uwielbiam, kiedy mówisz ‘proszę' i ‘dziękuję'!”), prawdopodobnie będzie je powtarzać. Jeśli jednak zignorujesz dobre zachowanie dziecka, jest bardziej prawdopodobne, że następnym razem zachowa się nieprawidłowo, ponieważ wie, że to zapewni mu dodatkową uwagę z Twojej strony. Staraj się więc skupić na dobrych rzeczach, nie na złych.

Umocnij takie zachowanie

Pamiętaj, że umacnianie dobrego zachowania jest skuteczniejsze niż zniechęcanie do złego lub karanie. Paradoksalnie małe nagrody, takie jak trochę dodatkowej uwagi lub wyjątkowy posiłek, mogą mieć większy skutek niż duże nagrody, jak na przykład obietnica roweru. Dzieci często przestaną próbować, jeśli uznają, że nie będą w stanie zasłużyć sobie na dużą nagrodę, która jest im oferowana.

Uważnie dobieraj słowa, których używasz przy chwaleniu swojego przedszkolaka. Staraj się, aby pochwała była konkretna i skupiona na zachowaniu, zamiast przesadnie ogólna.

Niektórzy badacze stwierdzili, że:

  • Chwalenie za konkretne rzeczy umożliwia dziecku ocenę swojego dokonania: „Ale wysoka wieża. Jestem z Ciebie dumna”.

  • Ogólne pochwały zmuszają dziecko do polegania na ocenie jego zachowania przez innych: „Czy wciąż jestem mądry?”

Staraj się więc, aby pochwała była konkretna i skupiona na zachowaniu. 

Nie oczekuj perfekcji

Oczekiwanie od dziecka perfekcyjnego zachowania jest nierealistyczne. W praktyce wywoła taki stres, że prawdopodobnie maluch zachowa się źle tylko po to, żeby obniżyć napięcie.

Ustal realistyczne cele, tak abyście oboje mogli osiągnąć sukces. Dla przykładu: nie spodziewaj się, że Twój przedszkolak udostępni wszystkie swoje zabawki do zabawy odwiedzającemu go koledze. Umów się z dzieckiem, że odłożycie na bok ulubione zabawki, zanim kolega przyjdzie. To pomoże mu poczuć się swobodniej przy dzieleniu się pozostałymi zabawkami.

Przedstaw alternatywę

Pokaż swojemu dziecku zachowania alternatywne do tych, które chcesz zmienić. Dla przykładu: jeśli krzyczy i chcesz, aby przestało, pokaż mu, jak może mówić cicho i wciąż zwrócić uwagę innych. Jednym z powodów, dla których bicie nie jest skuteczną karą w dłuższej perspektywie, jest brak przedstawienia alternatywy dla tego, co dziecko robi źle.

Ustanów konkretne, ograniczone cele

Zdecyduj, co jest dla Ciebie naprawdę ważne. Bezpieczeństwo powinno, naturalnie, być Twoim priorytetem. Ale jak ważna jest w tym wieku uprzejmość? Co z czystością? Życzliwością? Zwracaniem uwagi? Nie próbuj skupiać się na zbyt wielu rzeczach na raz, gdyż będziesz stale upominać swoje dziecko i oboje będziecie niezadowoleni. Pamiętaj, że masz dość czasu, aby pomóc swojemu dziecku opanować jego nowe umiejętności interpersonalne.

Dajmy na to, że chcesz, aby Twój 4-latek poszedł do łóżka bez robienia awantury. Jeśli określisz swoje cele w terminach tak ogólnych i bezwarunkowych, trudno będzie je ocenić i się do nich stosować. Zamiast tego, niech cele będą konkretne i realistyczne. Powinnaś być zadowolona, jeśli przez pięć dni w tygodniu kładzie się pod kołdrę w kwadrans po oznajmieniu, że nadeszła pora na spanie. Nie oczekuj perfekcji – ani od dziecka ani od siebie.

Pamiętaj, że dyscyplina nie jest tym samym, co kara

Czasami trudno jest te dwie rzeczy rozróżnić, ale pamiętaj, że nie są one tym samym. Dyscyplina jest narzędziem edukacyjnym. Zadaj sobie pytanie, czy Twoje własne zachowania uczą Twoje dziecko tego, co chcesz mu przekazać. Ustanawianie dobrego przykładu jest jedną z najefektywniejszych technik dyscyplinarnych.

Zgoda na pliki cookie